Na de roze wolk
Als we verliefd worden bevinden we ons op een roze wolk. Alles lijkt perfect en de toekomst ziet er rooskleurig uit. Films eindigen meestal op dit moment. De hoofdpersonen hebben elkaar gevonden en ze leven ‘nog lang en gelukkig’. Maar wat er daarna gebeurt, wordt verder niet besproken.
In de verliefdheidsfase bekijken we alles door een roze bril en de verschillen zijn niet goed zichtbaar. Je bent letterlijk en figuurlijk verstrengeld met elkaar en er ontstaat een soort van symbiose. Dat voelt heerlijk, maar op de lange termijn gaat het meestal voor problemen zorgen. Je vindt heavy metal (of klassieke muziek) toch minder leuk dan je eigenlijk wil toegeven. Dat je partner een stuk rommeliger (of opgeruimder) is dan jij wordt ook steeds lastiger voor je. Qua intimiteit zou je wel eens wat anders willen proberen, of je hebt juist minder behoefte aan intimiteit nu de relatie zich ontwikkelt. Maar je weet niet hoe je dit moet aankaarten of je laat het er maar bij, omwille van de lieve vrede.
Vanuit kleine leugentjes om bestwil wordt het lastiger om de grotere verschillen toe te geven. Er verdwijnen zaken onder het spreekwoordelijke tapijt en op den duur word je er chagrijnig van, val je onbedoeld uit tegen je partner, of trek je je terug uit het contact. Gevolg is vaak dat de intimiteit verdwijnt of niet meer zo fijn voelt als vroeger. Dit is allemaal heel normaal, maar kan wel voor lastige patronen zorgen en op de lange termijn gaat dit tegen jullie werken.
Het goede nieuws is dat je hier anders mee om kunt gaan. Eigenlijk begint het verhaal pas na de eerste verliefdheidsfase, als de symbiose ophoudt en je de ander begint te zien zoals deze werkelijk is. Dat is een lastig proces en je hebt er een aantal kwaliteiten voor nodig. Ik maak veel gebruik van het Development Model van dr. Ellyn Bader en dr. Pete Pearson, waarin die kwaliteiten helder omschreven worden. Ze helpen je om je relatie gezond te houden en mee te laten groeien met wat er gebeurt in jullie levens. Sommige kwaliteiten zullen je makkelijk afgaan, andere vergen oefening.
Wat is er nodig om de volgende stap te zetten in je relatie?
Allereerst is het van belang goed te weten wat je zelf wilt. Dat lijkt misschien vanzelfsprekend, maar is het lang niet altijd. Echt identificeren wat je zelf wilt en wat je verlangens zijn, zeker qua intimiteit, is niet altijd makkelijk. Wat we in de media voorgeschoteld krijgen is op z’n zachts gezegd nogal eenzijdig en we praten er zelden over.
Weet je waar je naar verlangt, dan moet je dat ook nog aan je partner durven vertellen. Het is niet zo vreemd dat we hier vaak voor terugschrikken, want het kan een ongemakkelijk gesprek opleveren. Belangrijk is dan dat je je eigen emoties kunt reguleren en rustig weet te blijven.
Daarnaast is het goed te beseffen dat je partner een ander persoon is met andere voorkeuren. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar in de praktijk van alledag gaan we er vaak op veel gebieden onbewust vanuit dat de ander toch wel enigszins hetzelfde denkt of ervaart als we zelf doen. Het kan toch niet zo zijn dat je partner zich daadwerkelijk thuis voelt in deze rommel (of deze steriele ruimte)? Of: je partner zal toch wel ongeveer dezelfde behoefte hebben aan intimiteit? Dat was in het begin toch ook zo?
Kun je luisteren naar de ander zonder deze te onderbreken? Kun je nieuwsgierig blijven, ook als je het niet met elkaar eens bent? Dat is echt niet altijd makkelijk, maar zorgt op de lange termijn wel voor meer connectie en veiligheid.
Ik denk dat dat echte intimiteit is: op moeilijke momenten bij elkaar én bij jezelf zijn, met echte aandacht. Dat is spannend en vergt moed!
Herken je deze kwaliteiten? Welke gaan je gemakkelijk af en welke zou je nog verder kunnen ontwikkelen?
Om een lastig gesprek te laten slagen, moet je je emoties kunnen reguleren op moeilijke momenten. Daar ga ik je in mijn volgende nieuwsbrief meer over vertellen. Stay tuned….