Wat als counselling niet werkt?

Ik heb groot respect voor iedereen die over de drempel van mijn praktijkruimte stapt.

Het is nogal een risico. Helemaal als je met je partner komt. 

Wat als het niet werkt? Wat als één van jullie beiden het helemaal te gek vindt en de ander het juist niet? Wat als ik je verplicht dingen te doen die je niet wil?

Wat als ik partij voor je partner kies? Misschien ben jij plotseling wel de boosdoener, terwijl het probleem toch echt bij je partner ligt.

Fair enough. Ik snap het. 

Het is ook een risico en ik ben me ervan bewust dat er veel op het spel staat. Jullie komen niet zomaar, er moet echt iets veranderen. 

Er zijn een aantal dingen die ik doe om het risico zo klein mogelijk te maken.

Voor lang niet iedereen is seks belangrijk.

Het voelt vaak wel als een must. Je moet het nu eenmaal een x-aantal keer in een week, maand of jaar doen. Of in ieder geval zin hebben om het te doen. Anders is er iets mis met je.

Allemaal onzin.

Hoe kom je er nu achter of je aseksueel bent of niet? En hoe ga je er mee om?

Als je me deze vragen stelt, loop ik een aantal dingen met je door om te kijken waar je je bevindt op het spectrum van seksuele identiteiten. En vooral: welke woorden hier voor jou bij horen en hoe je er zelf mee om wilt gaan.

Hoe dan? Is het niet zo dat…

… mannen in hun tienerjaren in hun prime zijn?  

… als je getrouwd bent het alleen maar minder wordt?

.… er na de menopauze echt niets meer aan is?

‘Iedereen is gebakken zoals die is’, leerde ik vroeger van mijn moeder. En, ‘je kunt een ander nu eenmaal niet veranderen.’

Daar zit veel in. Ik wil zelf ook niet als marionet van iemand anders door het leven gaan. En als iemand anders verandert om mij een plezier te doen, word ik daar lang niet altijd echt gelukkig van.

Uit onderzoek van John Gottman uit de jaren negentig blijkt dat 69% van alle conflicten in een relatie nooit wordt opgelost. Dit geldt ook voor conflicten rond intimiteit en seksualiteit.

Ouch, dat is niet erg hoopvol. Toch is het goed nieuws.

Ben jij een ‘people pleaser’? Sta je altijd klaar voor anderen, ben je altijd bereid even een tandje bij te zetten voor iemand anders? Dat geeft wellicht in eerste instantie de indruk van betrouwbaarheid. Je bent er immers altijd voor de ander, een constante factor die altijd bereid is te helpen.

Ieder mens is uniek in hoeveel zin in seks en intimiteit hij, zij of hen heeft. Het goede nieuws is dat de hoeveelheid zin die je hebt, absoluut normaal is. Als partners zul je echter zelden precies op dezelfde lijn zitten. Enige afstemming is dus onontbeerlijk en het is niet ongewoon om in patronen vast te komen zitten. De één is op een constante queeste voor meer en de andere houdt de boot steeds af.

Seksuele fantasieën zijn ontzettend gangbaar, 97% van de volwassenen heeft ze regelmatig. Fantasieën kunnen een bron van plezier zijn, maar ook een bron van schaamte of schuldgevoel. Sommige fantasieën zou je misschien graag in de werkelijkheid willen beleven, andere beleef je liever alleen binnen de kaders van je eigen brein.

Voor veel mensen is spontaniteit belangrijk als het om intimiteit gaat. Begeren en begeerd worden op hetzelfde moment. Ook de media leren ons dat het spontaan moet gebeuren; lust ontstaat van het ene op het andere moment of suddert onderhuids en komt bij partners altijd tegelijkertijd tot ontsteking. De realiteit is echter weerbarstiger. Partners hebben lang niet altijd op hetzelfde moment en in dezelfde mate zin. Verlangen werkt voor iedere persoon anders.

Is de verbinding in je relatie een beetje zoek? Wacht niet tot je perfect kunt verwoorden wat er aan de hand is. Soms is duidelijk wat er niet lekker loopt en is het makkelijk dit bespreekbaar te maken. Maar het kan ook een vaag gevoel zijn en dan begint het gesprek wat onzeker en ongemakkelijk.

Is de mens van nature monogaam of juist niet? Het lijkt soms wel een existentiële vraag te zijn waar maar één goed antwoord op mogelijk is. Alsof het twee totaal verschillende opties zijn die niets met elkaar gemeen hebben. In elks soort relatie heb je echter dezelfde vaardigheden nodig om (een) bloeiende connectie(s) op te bouwen.

Intimiteit is geen gegeven, maar een actief proces. Het steeds een beetje meer van jezelf laten zien. Of, steeds weer jezelf tonen met alle veranderingen die er zijn. Naarmate het leven vordert worden we steeds complexere en ‘vollere’ personen. We leren onszelf beter kennen, weten beter wie we zijn, beter te verwoorden wat we willen en ons leven wordt rijker door de veelheid aan ervaringen die we hebben.

Als partners kun je je soms enorm aan elkaar ergeren. De niet ingeruimde vaatwasser, het ‘constante’ gezeur aan je hoofd, of je partner die zich juist steeds terugtrekt en het er ‘niet over wil hebben’. Praten over intieme zaken kan soms nog moeilijker zijn. We zien weinig voorbeelden van geslaagde gesprekken in de media en als we jong zijn leren we hier weinig over. Soms weet je zelf eigenlijk ook niet goed wat je wilt zeggen en waar je moet beginnen.

Als we verliefd worden bevinden we ons op een roze wolk. Alles lijkt perfect en de toekomst ziet er rooskleurig uit. Films eindigen meestal op dit moment. De hoofdpersonen hebben elkaar gevonden en ze leven ‘nog lang en gelukkig’. Maar wat er daarna gebeurt, wordt verder niet besproken.

In een relatie wil je je geborgen voelen en jezelf kunnen zijn. In de eerste fase van verliefdheid gaat dat vaak vanzelf. Jullie passen bij elkaar en begrijpen elkaar zonder woorden. Als de relatie zich ontwikkelt, blijkt dat sommige dingen misschien toch net iets minder perfect zijn dan je eerst dacht.